به گزارش پی ام نیوز و به نقل از شانا، اواخر هفته گذشته جمعی از خبرنگاران برای بازدید از طرح ملی پالایشگاه ستاره خلیج فارس عازم بندرعباس شدند، در همان نگاه نخست فعالیت‌های انجام شده کاملا مشهود بود و البته مقداری نیز همچنان باقی مانده است، بخشی از کارهای باقیمانده به باز کردن کلاف‌های پیچیده و سردرگم در دولت‌های نهم و دهم مربوط می‌شود و بخشی از کارها برای این است که همه فازهای بزرگترین پالایشگاه میعانات گازی دنیا پایان یابد.
پالایشگاه میعانات گازی ستاره خلیج فارس در مجاورت پالایشگاه نفت بندرعباس و در زمینی به مساحت ۷۰۰ هکتار بنا شده است؛ از سال ۱۳۸۵ یعنی درست زمانی که اجرای این طرح کلید خورد، تاکنون ۱۱ سال می گذرد، هیچکس فکر نمی کرد که این روند به همراه تغییر چند باره ترکیب سهامداران، شرکت‌های پیمانکار فرعی، مدیران عامل و اعضای هیئت مدیره، این همه سال به طول بینجامد.
در سال ۱۳۹۲ و آغاز به کار دولت یازدهم بود که بیژن زنگنه، وزیر نفت، تکمیل این طرح را واجب تر از نان شب دانسته و گفته بود: با تکمیل پالایشگاه میعانات گازی ستاره خلیج فارس ایران به باشگاه جهانی صادر کنندگان بنزین می‌پیوندد.
پس از آن بود که شاهد بودیم از مقام عالی وزارت گرفته تا کارکنان و پیمانکاران اجرای این طرح برای به بار نشستن و تکمیل آن از هیچ تلاشی دریغ نکردند، اما این داستان سر درازی داشت.
در همین بازدید اخیر بود که متوجه شدیم پروژه اصلی ساخت پالایشگاه ستاره خلیج فارس در سال‌های گذشته همزمان با روند کند و لاک پشتی پیشرفت طرح، دچار استهلاک و خوردگی هم شده است، البته طبیعی به نظر می‌رسد که وقتی پروژه چهارساله ساخت یک طرح پالایشی پس از ۱۱ سال همچنان ادامه دارد، مشکلات آن با ضریبی از طول عمرش انباشته می‌شود و به این سادگی‌ها هم قابل حل نخواهد بود.
مدیرعامل پالایشگاه میعانات گازی خلیج فارس در پاسخ به پرسشی درباره مشکلاتی که از گذشته برای پالایشگاه به ارث مانده است می‌گوید: «پس از این همه سال کار و تجربه، یاد گرفته‌ام که وقتی مسئولیتی به من سپرده شد، اول بی سرو صدا آن‌را به اتمام برسانم، بعد درباره مشکلاتی که وجود داشته، صحبت کنم، البته وجود نقدینگی در تمام کردن این طرح از مسائل مهمی است که باید به آن توجه ویژه شود.»
سرمایه‌گذار خارجی هم مشتاق آمدن است
به فکرمان رسید که درباره علاقه‌مندی سرمایه گذاران خارجی برای مشارکت در این پروژه که دارای محصولاتی با استانداردهای جهانی هم هست، سوال کنیم. امامی در این باره توضیح می دهد: «به‌طور حتم مطلع هستید که رکود کلی بر اقتصاد حاکم است، اما پول آماده برای سرمایه گذاری در ایران کم نیست، چرا؟ زیرا توان قطب‌های سرمایه‌گذاری دنیا تقریبا پر است، بقیه کشورها وضع ثابتی ندارند، بیشتر نقاط خاورمیانه نابسامان است، جز ایران که مسائل تحریم‌ها هم حل شد. پس از برجام موجی از علاقه‌مندی به سرمایه‌گذاری ایجاد شد. ما در این دو ماه برای پالایشگاه ستاره خلیج فارس با هفت گروه سرمایه‌گذار صحبت کرده ایم که به دلایلی همچون نرخ بالای بهره در ایران، کاملا مایلند که سرمایه گذاری کنند، اما مشکل اصلی در ضمانت‌هاست. نخستین خواسته سرمایه‌گذار تضمین است، اینجاست که دچار یک تناقض تلخ می‌شویم! زیرا اکنون دولت برنامه ای برای ضمانت طرح‌های خصوصی ندارد و سهامداران طرح باید این تضامین را ارائه دهند که به دلیل پیچ و تاب‌های فراوان و روند بوروکراتیک موجود، هنوز به نتیجه نرسیده ایم.»
طبیعی است که اگر طرحها ضمانت دولتی داشته باشند، سرمایه گذار بدون چون چرا وارد می‌شود، اما حال چه باید کرد؟! هنوز تا راه اندازی کامل فاز نخست حدود سه ماه، راه اندازی کامل فاز دوم حدود یک سال و سه ماه و برای راه اندازی کامل پالایشگاه دو سال زمان لازم است.
منبع: شانا
